مرز میان «دانستن» و «احساس کردن»، کلید درک محدودیت‌ها و آیندۀ همکاری انسان و ماشین است

بنا به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل دانشگاه سلمان فارسی کازرون، دکتر احمدی در این نشست علمی که با هدف آشنایی هرچه بیشتر دانشجویان با داده‌های جدید علمی و همچنین ایجاد بستری برای گفت‌وگوی بین‌رشته‌ای صورت پذیرفت، ضمن ارائۀ توضیحاتی پیرامون مفاهیم کلیدی هوش مصنوعی و چگونگی استفاده از داده‌های کمّی حوزۀ سلامت روان در فرایندهای پردازش و تحلیل هوش مصنوعی، به طرح مباحثی پیرامون مرزهای خطر و اخلاق، فرصت‌ها و فواید هوش‌مصنوعی در سلامت روان و همچنین آیندۀ همزیستی انسان و ماشین پرداخت. 
این عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون، در بخشی از صحبت‌های خود با طرح مبحثی در رابطه با چگونگی برقراری ارتباط بین ذهن و ماشین، تصریح نمود: هوش مصنوعی می‌تواند الگوهای رفتاری و احساسی را تشخیص دهد اما هنوز درک واقعی احساسات انسان را ندارد. 
وی در این زمینه با اشاره به چگونگی تبدیل رفتار دیجیتال به شاخص‌های روانی، افزود: این مرحله، پلی است بین ذهن انسان و توانایی هوش مصنوعی برای اینکه به سلامت روان کمک کند. 
دکتر احمدی همچنین گفت: هوش مصنوعی، ابزار قدرتمندی برای تحلیل روان و پیشگیری از مشکلات است اما درک واقعی احساسات و پیچیدگی‌های ذهن انسان، هنوز در اختیار ماشین نیست. چالش کلیدی این است که چگونه می‌توان بین کمک AI و حفظ انسانیت تعادل برقرار کرد؟ 
این استاد دانشگاه با اشاره به داده‌های قابل تولید از رفتارهای انسانی که می‌توانند به عنوان مبنایی برای پردازش هوش مصنوعی مورد استفاده قرارگیرند و در حوزۀ سلامت روان به متخصصان کمک کنند، گفت: داده‌های گوناگونی همچون صدا و لحن گفتار، حالت‌های چهره، حرکت‌های بدن، متن‌های تولید شده توسط افراد، رفتارهای آنلاین‌ آنها، ضربان قلب، داده‌های فیزیولوژیک و موارد دیگری از این دست که امروزه از طریق ابزارهای ساده و رایجی مانند تلفن‌های هوشمند همراه و ساعت‌های هوشمند قابل سنجش و گردآوری هستند، می‌توانند احساسات انسان را اندازه‌گیری کنند. 
وی همچنین با مروری بر چگونگی ترکیب علم داده و روان‌شناسی برای ساخت تصویری دقیق از ذهن در فضای دیجیتال، تصریح نمود: انسان در عصر دیجیتال، ردپای رفتاری خود را در گوشی تلفن همراه، شبکه‌های اجتماعی و تعاملات آنلاین برجای می‌گذارد. با این داده‌ها و در قالب فنوتیپ‌سازی دیجیتال می‌توان تحلیل داده‌ها برای درک وضعیت روانی، خلق‌وخو و الگوهای رفتاری فرد را دنبال کرد. این روش می‌تواند هشدارهای اولیه از تغییرات سلامت روان را ارائه دهد. 
دکتر احمدی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با تأکید مجدد بر اینکه هوش مصنوعی می‌تواند مشاهده کند اما هنوز نمی‌تواند احساس کند، چالش‌هایی همچون خطر ساده‌سازی بیش از حد انسانیت، متفاوت بودن احساس‌های مشابه در بافت‌های فرهنگی و زمینه‌های موقتی متفاوت، برابر گرفتن داده با احساس را از جمله چالش‌های بازنمایی احساسات انسانی در دنیای هوش مصنوعی برشمرد و خاطر نشان نمود: تفاوت میان دانستن و احساس کردن، همان مرز میان هوش مصنوعی و آگاهی انسانی است. این مرز، کلید درک محدودیت‌ها و آیندۀ همکاری انسان و ماشین محسوب می‌شود. 
عضو هیئت علمی دانشگاه سلمان فارسی کازرون در ادامۀ این نشست علمی به طرح مباحث بیشتری در مورد برخی از مفاهیم کلیدی این حوزه چه در سطح علمی و چه در سطوح اخلاقی پرداخت. 
گفتنی است این برنامه، عصر دوشنبه 19 آبان، از سوی کانون همیاران سلامت روان دانشگاه سلمان فارسی کازرون و با همکاری انجمن علمی هوش‌مصنوعی و رباتیک این دانشگاه و پشتیبانی معاونت فرهنگی و اجتماعی دانشگاه در سالن کنفرانس دانشکدۀ علوم پایه برگزار شد.